Geçen sene Eylül ayında İzmir de bir yoldan geçerken boğazımda koca bir yumru gözlerimde akmaması için savaş verdiğim yaşlarla biraz sonra oynamaya çalışacağım mutlu ve gülümseyen elçin için savaş verirken içimden bir yandan da hayat ne garip dedim .Çünkü bir önceki sene gene aynı dönemde o kuzucukları ziyarete giderken de aynı yoldan geçmiş ve gene aynı duygularla oturduğum yere gömülmüştüm defalarca neden onlar derken ....
Ve 1 sene sonra gene aynı durum ...gene can acısı ..gene ruhumda koca bir yara ve üzüntü ...ama bu hastalıkla savaşanları düşününce benim hissettiklerim boş ..çok boş
O yolda giderken İzmir de o melekler için sizinle hep birlikte yaptığımız yardımları ,o kuzucukların yüzlerini, benden istediklerini söylerken o kızaran yanaklarını herşeye rağmen ışıldayan gözlerini ve en önemlisi içimde derin bir yara açan İbrahim i ...
benden araba istediği zamanki halini ...
ona yolladığım hediye paketini açtığı zaman yaptıklarını
ve onu kaybedişimi
ondan geriye kalanları düşündüm ...
Gene aynı nedenle şimdi kendi yakınım için gidiyordum...çok zor
Merdivenleri çıktım eve girdim ve gene aynı diğer ziyaretimde takındığım maskeyi yüzüme geçirip gece yarısında evden çıkıp İstanbul a dönmek için arabaya binene kadar çıkarmadım ..ama arabaya bindiğimde üzerime çöken o ağırlığı o bir önceki sene yaşadığım benzer ağırlığı tüm vücudumda bu sefer kendi yakınım için hissetmek beni daha da üzdü ...saatlerce öyle boş boş yola baktım..artık neden diye sormayı bıraktım bu hastalıkta...neden aramak anlamsız
Kendi ailemde bunu defalarca yaşamama rağmen alışılmıyor buna ..asla alışılmıyor ..dilin varmıyor söylemeye ..ama içten içe biliyorsun ...herkes biliyor ..en acısı o biliyor ...sona yaklaştığını .
Tam hayatındaki koşturmacalar bitti evlatlarının torunlarının keyfini sürecek derken bir anda bir eve bomba düşüyor ...sadece bunu yaşayanların bileceği ..her ne kadar yakınından birazcık geçip şükür atlattıysamda asıl bu mücadeleyi verenler dışında kimsenin anlayamayacağı bir bomba
Tam çok istediği kızının düğününü görecekken tarih olarak artık bunun imkansız olduğunun dile getirilmese bile herkesin içinde koca bir yumrukla bilmesinden dolayı bari çok sevdiği kız kardeşinin düğününü görsün diye şimdi tüm aile müthiş bir mücadele veriyor
Şimdi herkesin tek dileği var ...o hastane de yatarken konuşmaya bile artık güç bulamazken 10 gün... bari 10 gün daha dayansın ...Allahtan tek isteğimiz ne olur bari kızkardeşini gelinlikle görsün
Allah herkesin yardımcısı olsun
2 yorum:
çok çok üzüldüm canım, dediğin doğru ateş düştüğü yeri yakıyor ve bizler hiç başımıza gelmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz maalesef.. dualarıımı gönderiyorum size hem düğünü görsün hem de bir mucize ile iyileşsin diye..
Dualarim sizinle .
Hasene
Yorum Gönder