Söze nerden başlayacağımı bilmiyorum.Dünden beri odamdam çıkmadım.Hastaneden geldiğimden beri çektiğim resimlere defalarca baktım.Allaha hiç isyan etmedim.Ama her davranışlarıyla ne kadar büyük bir yüreğe sahip olduklarını gösteren bu yavrularımı görünce , her odaya girdiğimde gözlerindeki acıyı gördükçe NEDEN ? BUNU HAK EDECEK NE YAPTI BU YAVRULAR ? dedim içim acıyarak...
Hastaneye giderken kendi kendime elçin asla ağlamayacaksın diye söyledim durdum içimden.Emine ile buluştuk.O kadar zarif o kadar hassas bir melek gibi.Nöbetten çıkmasına rağmen hiç uyumadan buluşup beni hastaneye götürdü.Sabırsızlığımı görünce hadi hemen gidelim dedi.Hastaneye girdim.Asansöre bindim ve sanki bana saatler geçiyor gibi geldi.Onkoloji katına çıktık ve kapı açıldı.İlk gördüğüm koridorda çok minik bir yavrunun bana el sallaması oldu.Başka yere bakamadım...Sadece ona takıldı gözler.
Aşağıdaki yavrunun annesi yabancı.Biz odaya girdiğimizde annesi aşağı kadar inmişti.ve bölümdeki en sessiz en mahsun çocuktu.Hiç konuşmadı sadece milyonlarca şey anlatan o mahsun gözlerle bana baktı...
Koridorda karşılaştığım bana el sallayan minik yavrum... 
Benim güzel kızım Merve...Yaşadıklarına rağmen o kadar güleryüzlü o kadar tatlı bir çocuk ki kendi yaşadığım sıkıntıları dert etmeme utandım..Her şeye rağmen yüzünden gülmesi eksik değildi.Ki odaya girdiğimde halsiz bir şekilde yatmasına rağmen...
Bu yavrumla servisten çıkarken asansör kapısında karşılaştık.o durumda olmasına rağmen bir çocuğun yapacağı her şeyi yapmaya çalışmasına rağmen hastalığından kaynaklı halsizlik arasında gidip geliyordu ....savaşıyordu...Annesi ilik nakli olabilmesi için hamile.
Odaya girdiğimde yatağının bir köşesine oturmuş o güzel boncuk gibi gözlerini aşağı devirmişti.Emine sordu neden moralin bozuk diye .Meğerse oynadığı ses çıkaran silah bozulmuş.Ona morali çok bozuktu.Nerdeyse ağlayacaktı.Dedimki sen yeterki gül söz sana hemen istediğin oyuncakları yollayacağım.Ve senin gibi yakışıklı bir erkekle resim çektirmek isterim izin verirmisin dedim.O morali bozuk olan yavru bir anda canlandı.gözlerindeki ışık görülmeye değerdi.bana sıkı sıkı sarıldı...diğerlerinde olduğu gibi hiç birinden ayrılmak istemedim sarılırken...
Her odaya girdiğimde tüm çocuklarıma sordum.Ne istiyorsunuz? Canınızın çektiği bir şey var mı ? İçinizden ne geliyorsa söyleyin ?Hepsinin bana ortak cevabı beni daha çok kahretti ...Tek bir istekleri vardı
EVİME DÖNMEK İSTİYORUM...
elimden hiç bir şey gelmedi...
o kadar gururlu o kadar dik duruyorlarki BAZI BÜYÜKLERİN alması gereken ders çok fazla.
bir odaya girdiğimde her yeri artık vücudunun bu savaş sırasında ne kadar hırpalandığını gösteren dünyalar yakışıklısı ibrahim....sesi çıkmıyordu...bana bakamadı bile halsizlikten.yanında babası vardı.Salihli nin bir köyünde yaşıyorlarmış.annesi köyde babası yanındaymış...sordum ama kafam o kadar bulanıktıki gördüklerim karşısında ismailcim istediğin bir şey var mı ?
o sessiz çocuk bir anda başını çok yavaş çevirip adım ibrahim. ismail değil dedi ...
çok özür dilerim ibrahimcim.işte yaşlılık görüyorsun bu yaşa gelince biz bayanlar böyle oluyoruz.Birde senin gibi bir yakışıklıyı görünce kafam karıştı ondan dedim gülümseyerek...
o anda dudaklarında hafif bir gülümseme yayıldı...işte o dünyalara bedel oldu bana ...
Benden tek isteği bir jeep araba oldu...sadece 1 tane araba...
bu beni daha çok üzdü.yeterki o iyi olsun ona istediği kadar arabayı almaya razıyım
biliyorum hepiniz bekliyorsunuz neler lazım diye...bugün bazı şeylerin netleşmesi gerekiyor hastane ile ilgili...sonra hemen yarın yazacağım
Ama lütfen dua edin...onları gördükten sonra buna daha çok inandım.
ALLAH YARDIMCILARI OLSUN
7 yorum:
AMİNNNN..
Ben senin kadar cesur olmazdım sanırım..
Çünkü ağlamadan duramam minicik yavruları görünce..
Bu yazıyı okurken de ağladım..
Onları da üzmek istemem..
Seni tebrik ediyorum..
Liste bekliyorum heyecanla senden..
Bayramdan önce ulaştırabileyim..
alevcim ben bile kendine şaşırdım.asla ağlamadan duramam dedim ama içeri girdiğimde seni o kadar dik durarak karşılıyorlar ki benim ne haddime ağlamak.onlar bu kadar güçlü dururken dedim.
ama ordan çıktığımda emine dedi elçin gözlerinin altı çöktü...
oturduğum koltuktan 2 saat kalkamadım
Allah yardımcıları olsun.Ziyaret sonrası yazacaklarınızı merakla bekliyordum.Duyarlılığınız ve hassas yaklaşımınız için çok teşekkürler.Onları gülümsetebilmişsiniz,ne güzel.Belki sizin sayenizde bizler de birkaç çocuk gülümsetebiliriz.Hepsi çabucak iyileşip,evlerine sağlıkla dönerler inşallah.Sabredemedim, şimdilik kendimce bir paket hazırladım.Listeyi yazdığınızda elimden geleni tekrar yaparım.Size kuvvet ve kolaylıklar diliyorum.
merhaba,kalderavolkan'ın blogunda görüpde geldim.
Gözyaşları içinde okudum yazınızı
o küçük meleklerin neler çektiğini az çok tahmin edebiliyorum çünkü bende babamı beş ay önce o nalet hastalıktan kaybettim,o küçük bedenleri nasıl dayanıyor inanamak çok zor,Rabbim yardımcaıları olsun...
elcın ne kadar guzel bır sey yapmıssın. ben 3 sene boyunca bu tıp pıs bır hastalıgın calısmasını yaptım. genetık bır calısmaydı kabaca soyle anlatıyım kanlarından dnalarını alıp hastalık taraması yapıyordum. hasta grubum 17 yasına kadar olan cocuklardı..ve nefret edıyordum bır daha kanları ya da baska bırseylerı lazım olan cocuklaru sordugumda "ex" oldu cevabını almaktan. laboratuvarımızın karsısında morg vardı. her gun oraya goturulen bedenlerı gormekten, bu duyduklarımdan dolayı uzun sure kendıme gelemedım. hala da kacarım boyle seylerden cunku dıbe vurmaya musaıt bır bunyem var.senı canı gonulden tebrık edıyorum. hem cesaretın hem de kalbın ıcın..
sana cok yardımcı olamadık bu cıglıgını duyurma da ya da yanında olmada ama aklıma soyle bırsey geldı. cocukların ısteklerını burda lıstelesen bız de sectıkce yanlarına yazsan bu alındı dıye.. yanı bız de hedıyelerınde yardımcı olsak .. lısteden bırseyler secıldıkce ustunu cızersın boylece aynı seylerı almayız. dırek hastaneye cocuklara yollarız olmaz mı?
Merhaba Elcin,
Iyimser olmak, guclu olmak ve o yavrulari ornek almak gerekiyor. Seni tanimiyorum ama seninle gurur duyuyorum. Hayata inancimi arttiriyorsun. Iyi olacak. Iyi olacak. Daha guclu cikacak yavrular ordan ve evlerine gidecekler. Dualarim sizinle. Agirlikla bilimkurgulardan ve masallardan olusan bir kitap kolisi yolladim. Ihtiyaclara gore yeni bir tane olusturabiliriz burdan.
Moral ve inanc.
Ben inaniyorum.
sevgiler bizden.
sevgili elçin nekadar hassas duygusal olursan ol onların yanında aglayamıyorsun bu allahın verdiği bir irade olsa gerek.ve her çocuk farklı davranışlar sergiliyor kimi konuşmuyor kimi yanına yaklaştırmak istemiyor.onlar için çok zor yaşıtları koşup oynarken ve saçlarına tokalar taçlar takarken onların saçı yok..senide yüreğinide tebrik ederim arkadaşım
Yorum Gönder