İBRAHİM'DEN GERİYE KALANLAR...

Dün gece İzmir e gittiğimde çektiğim resimlere bakarken farkettim.Ordaki neredeyse tüm çocukların resmini çekmişim ama İbrahim in resmini çekmemişim.Sadece ona verilen kemoterapinin ve serumun resmi var.Odaya girdiğimde onun o halini görünce içim parçalanmıştı.Ağlama elçin sakın diye kendi kendime telkin verirken bir yandan da rahatsızlığından dolayı artık iyice halsizleşmiş ve kanser hastası yakınlarının çok iyi bileceği vücudundaki belirtilerden dolayı ( bunların ne olduğunu detaylı yazmaya yüreğim dayanmaz.hala o hali gözümün önünde.ve bu yazıyı okuyan kanser hastası hasta yakınlarınıda bir kez daha üzmek istemem ) ona dokunmaya kıyamadım.Ya bilmeden canını acıtırsam diye...

Düşündüm acaba iyimi oldu onunla birlikte resim çektirmediğim .Çok daha fazla kahrolacaktım....

Sonra ona yolladığım kepçe ve jeepin resimlerini bulmaya çalıştım.Ama nasıl becerdiysem bir kaç resimle birlikte yanlışlıkla geri dönüşüm kutusuna atmışım ama allahtan silmemişim.Çocuklar devamlı maske takmak zorunda oldukları için her yerde onlar için bu durumu nasıl biraz daha sevimli hale getirebilirim diye düşünürken onlara sticker alıp yollamıştım aldıklarımla birlikte .Maskelerinin önüne yapıştırsınlar diye...saatlerdir bu resime bakıyorum.Tek tesellim o istediklerini yolladım ve birazcıkda olsa yüzünde tebessüm yaratabildim .Düşünüyorum o hastanedeki bazı insanlar nasıl vicdanları rahat geceleri uyuyabiliyor.Hala içime derttir o çocuklar için yapılacak çok büyük bir yardım ordaki bazı kişilerin egoları yüzünden ,yaptıkları hatayı örtmeye çalışmaları yüzünden ve ilk başta ben bu işte varım diyip zorluğu görünce geri kaçan benim gözümde o insanlardan bir farkları kalmayan bazı kişilerden dolayı yapılamadı...O insanlar nasıl ben insanım diyebiliyor acaba vicdanları rahat!

Hani bana bu iş sırasında bir adsız yorum gelmişti.Dün gece o aklıma geldi birden.Bu ülkede yaşamadığı veya sadece dünyayı yaşadığı kendi çevresi sanan kafası sadece belli konularda çalışan her zaman hayatta ADSIZ olarak kalacak birinin yorumuydu...Şimdi acaba İbrahim in öldüğünü okuduğunda ne düşünmüştür.Kesin gene duygu sömürüsü der o mantıkta olan biri...Bu hayatta büyük konuşmayacaksın.Kimin o hastaneye düşeceği belli olmaz !

Tek duam Alpay ın durumunun düzelmesi.Bir kez daha böyle bir şey kaldıramam.Ayrıca annemin ve nefise ablamın isteği ile bu yardım olaylarına bir süre ara vermeye karar verdim.Bu olay beni çok sarstı ve kendi sağlığımı ciddi anlamda tehlikeye soktum.Tabi ne kadar dayanırım bilemiyorum

Öldüğünü öğrendiğimden beri kuzucuğumla ilgili kafamdan hep bir parça geçiyor.Kayahan ın Ninni parçası.Bunu yazarken bile ağlıyorum bu parçayı içimden söyleyip.

Benim melek yüzlü yavrum dualarım seninle.Senin için bir şey yapamadım.Yeğenimi kanserden kaybettiğimde bir arkadaşım bana bir şey söylemişti ^^Elçin allah ruhunu dinlendirsin ^^Gerçekten çok doğru...tüm acıları bitti.Seni hiç unutmayacağım benim yakışıklı kahramanım.Allah ruhunu dinlendirsin meleğim...