3 Şubat 2011 Perşembe

ÇOCUKLUK VE MASUMİYETE DAİR ...

Keşke annemin bana ninni söyleyip beni uyuttuğu kadar masum olsam şimdi. Gözyaşlarımın sebebi uyumak istememem olsa uyuyamamam değil.

İstediğim oyuncak alınmadığı için üzülsem, sinirim annem bana zorla yemek yedirmeye çalıştığından esir almış olsa benliğimi. "Keşke"nin anlamından bi haber, "ama"lardan uzak olsam. Sorumluluklardan yanlız öteki odaya kaçarak kurtulabilsem.

Yalanlar sadece kırılan eşyalar, kaybedilen oyuncaklardan ibaret olsa. Tek korkum çizgi filmi kaçırmak olabilse keşke, tek dileğim sevdiğim çocuk programına zamanında yetişebilmek.

Hayallerimi yanlız topuklu ayakkabıları giyebilecek kadar, makyaj yapabilecek kadar büyümek süslese.

Ah be nereden bilebilirdim ki o zaman, topuklu ayakkabıların aslında ayaklarımı vuracağını, asıl isteğimin uyumak olacağını, sevdiğim programları izleyecek zamanı bulamayacağımı? Hayatın bir oyun bizlerin ise oyuncak olduğunu nereden bilebilirdim ki?

Söylenmişti aslında bana ama ben annemi ne zaman dinledim ki!

Gizem Kayahan - 2010