biraz önce dr dan geldim...moralim berbat durumda...en korktuğum seçeneği söyledi...ameliyat olmam gerekecekmiş...bu yazıyı yazarken bile ağlıyorum...içim acıyor
daha 31 yaşındayım...daha anne olmadım...daha bazı kötü olayları yaşamaya hazır değilim...kötü olayları yaşamaya hazır olmak diye bir şey olamaz ki zaten...kim hazırım der
rahim ağzımın alınması gerekiyormuş.dr un dediklerini o saatten sonra anlayamadım...duymadım...zaman durdu o an ...sadece gözümden akan yaşları hatırlıyorum...her şey silik o zamana ait
yanından çıktım her zaman otokonrolü çok fazla biri olarak hayatımda ilk kez sesli bir şekilde eve gelene kadar sokakta ağladım.kimin beni gördüğü ne düşündüğü umrumda değildi
ailemin yanına gidiyorum.onlarada anlatmam gerekecek...insanlara laf anlatmak istemiyorum...bunu düşündükçe daha çok geriliyorum...önüme bu konu ile ilgili bir yazı yazıp asmayı bile düşünüyorum bana soru sormasınlar diye
hemen dr olan yengemi aradım...o sakın yaptırma dedi...ne kadar teşekkür etsem azdır yengeme.hemen başka bir dr arkadaşını arayacağını söyledi.yengemin dr olan arkadaşı aradı.o da yaptırma dedi ama başka 2 işlem yapılacak ameliyat yerine .çünkü çocuğum yok ve o nedenle o noktaya işlem yapılmasını tavsiye etmiyorlar
ne yapıcam bilmiyorum.ve bu süre zarfında beynim rahat olmayacağı için bloğdan uzak kalacağım .şu an sadece saatlerce uyumak istiyorum..hiç kalkmadan :(
ankaraya gidene kadar başka dr lara gitmem gerek ,ankaraya gidip aileme bunu açıklamak ,orda yengemin önerdiği dr a gitmek , yapılacak 2 işlemi yaptırmak ve bunların sonucunu alıp ordaki dr lara ve istanbul daki dr uma göstermem gerek...yazarken bile içim acıyor
hiç bir zaman isyan etmedim ..hep şükrettim ...ama artık yoruldum..hemde çook
mücadele etme zamanım aileme anlatma zamanım geldi...
allahım lütfen bana güç ve sağlık ver
14 yorum:
Başlığı okuyunca korktum birden, ama geçici olarak yazmaya ara verdiğini okuyunca rahatladım. Ben emininki tedavi sonuç verecek ve çabucak iyileşeceksin. Sen yeterki yürekli ol, inancını yitirme.
(mail adresini yazarmısın bana)
Elçincim çok üzüldüm canım benim...Ağlama lütfen,şimdi ne tedaviler var,neler yapıyorlar ne hastalıklar iyileşiyor...Mutlaka başka dr.lara da git yengen doğru söylüyor...Ayrıca çocuk vs.yi de çok düşünme şimdi,önce kendi sağlığın önemli olan...Ailenin desteği ve senin kendi iyileşme azminle atlatırsın sen bunu eminim ben...Bozma sakın moralini...
Dualarım seninle olacak,sende dua et canım...Allahın izniyle geçecek bitecek bu günler ve kavuşacaksın sağlığına...İyi haberlerini almak umuduyla...Öpüyorum seni...
Şimdiden geçmiş olsun...Sevgiler.
canım çok geçmiş olsun aradım ama ulaşamadım sana yardım edebiliceğim birşey varsa lütfen haber ver
hepinize çok teşekkür ederim...
gülhancım mail adresim profili tamamen görüntüle kısmında yazıyor
elcinkirman@hotmail.com
sevgiler
GEÇMİŞ OLSUN İNŞAALLAH ÇABUK İYİLEŞİRSİNİZ.SEVGİLER...
Elçincim çok üzüldüm canım. Söyleyecek söz bulamıyorum ama bizi de habersiz bırakma lütfen. Ailenin yanında güç toplarsın biraz da olsa. Kendini çok yıpratma. Herşey olacağına varır nasıl olsa. Belki herşey düzelir kim bilir? Gün doğmadan neler doğar. Karamsar olmamaya çalış ve iyice araştır lütfen. Herzaman yanındayım bunu bil. Birşeye ihtiyacın olursa haber ver lütfen. Çok öpüyorum canım seni. Çook çokk geçmiş olsun. Bu günler geçecek buna da inan lütfen.
merhabalar elçin hanım,sitenize ilk gelişim ama malesef böyle bir olayınızı duydum.bencede tek doktorla yetinmeyin.başımdan benimde büyük olaylar geçti,ankara gibi yerde numune,ibni sina,tıp fakültesinde bana yanlış teşhis (sara) koydular,tesadüfen acilen konyaya taşınmamız gerekiyordu,ankarada sara ameliyatı için gün verildi,eşyayı taşıyıp geri dönelim dedik,konyada tekrar rahatsızlandım acilen doktora gittiğimizde asıl problemin hpoglisemi(kan şekeri düşüklüğü) olduğu tespit edildi.yani pankreasta kist varmış bende daha 25 yaşındayken 9 saat süren bir ameliyata girdim.umarım sizin ameliyata gerek kalmadan iyileşirsiniz.kalbimiz sizinle sevgiler.konya dada kadın hastalıkları alanında mükemmel bir doktor tavsiye edebilirim.
okuyunca ınsan cok tuhaf oluyor kı yasaması ne kadar zordur.. ama umıtler yok degıl.. ankarada ısallah bır caresı bulunur. cok yurekten bunu ıstıyorum. ama hıc bır sey olmasa da hayırlısı demek lazım degıl mı.. ama zor olsa da olumlu dusuneelım olur mu.. aslında blogu bırakmak yerıne paylassan belkı daha cok rahatlarsın yanı daha once yasamıs ınsanlardan yorum gelebılır.. destek olurduk bırlık olurduk..
Elçin'cim ne olur ağlama. Bence herşey yolunda gidecek ve sen anne olabileceksin.Öyle hissediyorum inan bana. O göz yaşlarını akıtma boşuna , hayat gerçekten güzel ve ağlamaya değmeyecek kadar kısa. Dualarım seninle olacak canım. Güzel haberlerini bekliyoruz.
Acil şifalar diliyorum . İnşallah her şey korktuğunuz gibi değildir. Biliyorum ,dışarıdan söylemek belki çok kolay diyeceksiniz ama ben biraz fazla empati kurarım gerçekten çok üzüldüm geçmiş olsun...
canım gecmıs olsun dedıgım gıbı gecsın gıtsın ınsallah -amın- ve sen bır gun blogunu okurken neler yasamısın-m ben de senın ıcın o kadar uzak olsun bu gunler ınsallah-amın-
Elçin çok geçmiş olsun. Umarım ameliyat olmadan geçer ki ben geçeceğine inanıyorum sende inan. Ailenin yanında olması çok iyi olur en fazla moral lazım böyle zamanlarda. İyi haberlerini bekiyorum
Çok geçmiş olsun
Umarım ameliyata da gerek kalmaz.
Hep iyi ve olumlu düşün
Dualarımız seninle
Elçin neler olmuş ya!!! Şok oldum okurken, çok üzüldüm inan ki. Çok ama çok geçmiş olsun, umarım amleiyatsız atlatırsın ve bu kötü günler bir an önce geçer gider. Benim blogumda senin eski blog adresin varmış meğer hala, dolayısıyla hala yeni post girmemiş gözüküyordun. Tesadüf geldim bloguna. Biliyorum söylemesi kolay ama güçlü olmalısın, eminim yengenin de söylediği gibi ameliyata gerek olmayacak. Canım, topla kendini, inancını yetirme. Çok öpüyorum seni, bizi habersiz bırakma.
Yorum Gönder